Toch maar wel!
Blijf op de hoogte en volg Tirza
13 Oktober 2015 | Vietnam, Việt Trì
Lieve allemaal,
Jaja, toch maar een blog bijhouden! Ik beleef hier zoveel dat ik het wel op moét schrijven en waarom dan niet meteen delen met jullie?
Na een lange reis met een tussenstop op het mooie vliegveld van Doha, eindelijk aangekomen in Hanoi! Een klein vietnameesje met 2 veel te lange duimnagels stond op me te wachten met een bordje Tirza Woltjes.
Daar begon de eerste cultuurshock: het verkeer! Overal autos, scooters, fietsen, bussen, vrachtwagens.1 baans weg met z'n 3e naast elkaar, toeteren(echt elke 3 sec) dat je niet van plan bent te gaan stoppen maar er toch aankomt, 4 personen op 1 scooter, door rood rijden en ga zo maar door. Gelukkig, na een half uurtje billenknijpen, veilig aangekomen bij het hostel.
Vietnamese Dong gepint, wat gegeten in het hostel en hup naar de rooftopbar, daar schijnt het allemaal te gebeuren! Helaas nadat dit muurbloempje er na een biertje nogsteeds alleen bij zat, maar huilend naar bed gegaan.... wat doe ik hier?!
Elke dag organiseerd het hostel een walking tour om de stad een beetje te leren kennen. Om 10:00 stond ik paraat om even flink te gaan socialisen tijdens deze tour! Het was erg gezellig maar de meeste reizen hier samen en hebben dus geen zin in gezelschap van een eenzame backpacker, na de tour was ik dus weer alleen. De stad is groot, vies, lelijk en druk en als ik de straat zou uitlopen zou ik al verdwalen; maar weer naar mijn kamer dus....
Zoals jullie dus wel kunnen lezen; een zware start (want het leek eeuwen te duren)! Maar daar kwam opeens ook een alleen reizende nederlander de kamer binnen gestapt! Yes! Eefje nam me mee op sleeptouw en we hebben samen een 3daagse tour geboekt en heerlijk Vietnamees gegeten. (Kuch kuch)
De volgende dag richting het Ho Chi Minh Museum en wat denk je wat? Ho Chi Minh vond het grappig om net nu voor 2 maanden in Rusland te chillen om weer ingebalsemd te worden! Museum dus closed! Dan maar naar de door de Franse overgenomen gevangenis, erg indrukwekkend!
Op vrijdag zaten mijn 3 dagen in Hanoi erop en werden we om 6:30 opgepikt om richting Sapa te gaan. Sapa ligt hoog in de bergen en schijnt heel mooi te zijn. De reis duurt 6 uur maar dat is helemaal niet erg; de bus heeft ipv stoelen, bedden aan boord! Heerlijk! De chauffeur rijdt hier gewoon 6 uur achter elkaar door maar aangezien ik zijn getoeter regelmatig hoor, kan ik er gerust op zijn dat hij niet in slaap is gevallen.
Sapa was een regenachtige bedoeling! Bij aankomst werden we meteen uitgenodigd bij wat locals om met hun te luchen, de hele tafel werd volgezet met rijst, zeewier, vlees, tofu en noem maar op. De locals zouden wel even goed voor me zorgen en propte me hele bakje vol met (voor mij) vieze dingen..... en daarna lekker zelf al smakkend je eigen bakje opeten! Die middag meteen met onze lokale vrienden een kleine wandeling gemaakt naar een waterval.
Dag 2 begon ook erg regenachtig; we zouden een trekking hebben van 12 km en bij locals slapen. Ik op mijn all stars, had er zin in. Al snel was de goede mood ervan af; we gingen off road en ipv mooi door de natuur was alles nu modderig en glibberig. Levensgevaarlijk! Je kon zo het ravijn in glijden. Sommige tourgidsen namen een pad over de weg maar mijne bleef stug de route lopen die oh zo mooi is tijdens zonnig weer. Eindstand: broek kapot, all stars weg moeten gooien, rugzak niet meer te redden, koud en een mega blauwe plek op m'n kont mààr mooie foto's ;). Bij een lokale familie slapen was een beetje opgezet, we konden met 12 mensen bij hun terecht, er was WIFI en een lekkere warme douche! Maar ondanks alles toch een hele gezellige avond geworden!
Dag 3 nog een korte wandeling voor de boeg om vervolgens terug te keren naar het hotel in Sapa om ons klaar te maken voor de nachtbus terug naar Hanoi. Vanaf Hanoi ben ik meteen door gereisd naar Cat Ba maar helaas hier ook slecht weer!
Ik ben pas een week van huis maar het lijkt veel langer! Ik eet keurig mijn bakje rijst op en nog wel met stokjes ook! Verder is het hier allemaal spotgoedkoop al zou je dat niet meteen zeggen; €1 = 30.000 Dong. Een portemonnee gevuld met flinke bedragen op het briefgeld en geen kleingeld, heerlijk!
Tot zover is het nog niet helemaal wat ik ervan verwacht had maar dat is hopelijk gewoon nog een kwestie van wennen.
Liefs uit het regenachtige Vietnam!
Jaja, toch maar een blog bijhouden! Ik beleef hier zoveel dat ik het wel op moét schrijven en waarom dan niet meteen delen met jullie?
Na een lange reis met een tussenstop op het mooie vliegveld van Doha, eindelijk aangekomen in Hanoi! Een klein vietnameesje met 2 veel te lange duimnagels stond op me te wachten met een bordje Tirza Woltjes.
Daar begon de eerste cultuurshock: het verkeer! Overal autos, scooters, fietsen, bussen, vrachtwagens.1 baans weg met z'n 3e naast elkaar, toeteren(echt elke 3 sec) dat je niet van plan bent te gaan stoppen maar er toch aankomt, 4 personen op 1 scooter, door rood rijden en ga zo maar door. Gelukkig, na een half uurtje billenknijpen, veilig aangekomen bij het hostel.
Vietnamese Dong gepint, wat gegeten in het hostel en hup naar de rooftopbar, daar schijnt het allemaal te gebeuren! Helaas nadat dit muurbloempje er na een biertje nogsteeds alleen bij zat, maar huilend naar bed gegaan.... wat doe ik hier?!
Elke dag organiseerd het hostel een walking tour om de stad een beetje te leren kennen. Om 10:00 stond ik paraat om even flink te gaan socialisen tijdens deze tour! Het was erg gezellig maar de meeste reizen hier samen en hebben dus geen zin in gezelschap van een eenzame backpacker, na de tour was ik dus weer alleen. De stad is groot, vies, lelijk en druk en als ik de straat zou uitlopen zou ik al verdwalen; maar weer naar mijn kamer dus....
Zoals jullie dus wel kunnen lezen; een zware start (want het leek eeuwen te duren)! Maar daar kwam opeens ook een alleen reizende nederlander de kamer binnen gestapt! Yes! Eefje nam me mee op sleeptouw en we hebben samen een 3daagse tour geboekt en heerlijk Vietnamees gegeten. (Kuch kuch)
De volgende dag richting het Ho Chi Minh Museum en wat denk je wat? Ho Chi Minh vond het grappig om net nu voor 2 maanden in Rusland te chillen om weer ingebalsemd te worden! Museum dus closed! Dan maar naar de door de Franse overgenomen gevangenis, erg indrukwekkend!
Op vrijdag zaten mijn 3 dagen in Hanoi erop en werden we om 6:30 opgepikt om richting Sapa te gaan. Sapa ligt hoog in de bergen en schijnt heel mooi te zijn. De reis duurt 6 uur maar dat is helemaal niet erg; de bus heeft ipv stoelen, bedden aan boord! Heerlijk! De chauffeur rijdt hier gewoon 6 uur achter elkaar door maar aangezien ik zijn getoeter regelmatig hoor, kan ik er gerust op zijn dat hij niet in slaap is gevallen.
Sapa was een regenachtige bedoeling! Bij aankomst werden we meteen uitgenodigd bij wat locals om met hun te luchen, de hele tafel werd volgezet met rijst, zeewier, vlees, tofu en noem maar op. De locals zouden wel even goed voor me zorgen en propte me hele bakje vol met (voor mij) vieze dingen..... en daarna lekker zelf al smakkend je eigen bakje opeten! Die middag meteen met onze lokale vrienden een kleine wandeling gemaakt naar een waterval.
Dag 2 begon ook erg regenachtig; we zouden een trekking hebben van 12 km en bij locals slapen. Ik op mijn all stars, had er zin in. Al snel was de goede mood ervan af; we gingen off road en ipv mooi door de natuur was alles nu modderig en glibberig. Levensgevaarlijk! Je kon zo het ravijn in glijden. Sommige tourgidsen namen een pad over de weg maar mijne bleef stug de route lopen die oh zo mooi is tijdens zonnig weer. Eindstand: broek kapot, all stars weg moeten gooien, rugzak niet meer te redden, koud en een mega blauwe plek op m'n kont mààr mooie foto's ;). Bij een lokale familie slapen was een beetje opgezet, we konden met 12 mensen bij hun terecht, er was WIFI en een lekkere warme douche! Maar ondanks alles toch een hele gezellige avond geworden!
Dag 3 nog een korte wandeling voor de boeg om vervolgens terug te keren naar het hotel in Sapa om ons klaar te maken voor de nachtbus terug naar Hanoi. Vanaf Hanoi ben ik meteen door gereisd naar Cat Ba maar helaas hier ook slecht weer!
Ik ben pas een week van huis maar het lijkt veel langer! Ik eet keurig mijn bakje rijst op en nog wel met stokjes ook! Verder is het hier allemaal spotgoedkoop al zou je dat niet meteen zeggen; €1 = 30.000 Dong. Een portemonnee gevuld met flinke bedragen op het briefgeld en geen kleingeld, heerlijk!
Tot zover is het nog niet helemaal wat ik ervan verwacht had maar dat is hopelijk gewoon nog een kwestie van wennen.
Liefs uit het regenachtige Vietnam!
-
13 Oktober 2015 - 19:56
Marith:
Zussie,
Super leuk geschreven! En je hebt in een week al VET veel gedaan en gezien.
En na het wennen komt het vast helemaal goed! Je hebt tijdens je eerste week al leuke mensen ontmoet en leuke tourtjes gedaan.
Dikke kus X -
13 Oktober 2015 - 20:11
Gerda:
hey Tirza!!
Leuk dat we mee mogen genieten van je avontuur.
Wat heb je het leuk geschreven...ik wacht al op je volgende verhaal.
Heel veel plezier en geniet van dit avontuur .
Gerda xx -
13 Oktober 2015 - 20:14
Corine:
Hoi Tirza. Wat heb je in korte tijd al veel gezien en beleeft.
Jammer dat je nog geen mooi weer hebt. En wat heb je het leuk opgeschreven. Een beetje tegenslag heb je dus al gehad, nu komen straks de positieve verhalen van je!
Ik wens je nog heel veel reisplezier!! -
13 Oktober 2015 - 20:17
Anja Reijm:
Tochgezellig wat van je te horen en het gaat vast beter worden
-
13 Oktober 2015 - 20:27
Sabrina:
Hey Tirza,
Wat leuk geschreven en heerlijk eerlijk!
Al super veel gedaan in 1 week en alle beginnen zijn moeilijk.
Heel veel plezier xx -
13 Oktober 2015 - 20:31
Julia:
Hi Tir!
Super leuk om je verhaal te lezen, blijven doen hoor!
Ik denk dat je indd nog even moet wennen, maar dat komt sowieso goed met jou.
Dikke kus,
Juul&Pim -
13 Oktober 2015 - 21:25
Britt:
Leuk stukje hoor tir! In het begin moet je altijd weer wennen aan Azië!
Straks wil je niet meer naar huis ookal wacht er dan een mooi paleisje.
Hopen dat het weer inmiddels een beetje beter is daar!
Het is erg koud hier dus geniet nog maar even! Liefs uit utjexxx -
13 Oktober 2015 - 21:45
Michelle De Vos:
Super leuk Tir!! Ik vond Hanoi ook een kutstad...wacht maar tot je in Hoi An bent, dat is zooooo leuk en vol met backpackers!!! Geniet er van en hoop dat je snel een zonnetje ziet!!
Xxx -
13 Oktober 2015 - 21:50
Hanneke:
Lieve Tirza,
Jeetje, wat heb je al een hoop meegemaakt. En een wereld van verschil......niets lijkt op Nederland.
Blijf schrijven en pas goed op, want je ziet waar zo'n gids toe in staat is.
X ome Henk en tante Hanneke -
14 Oktober 2015 - 08:28
Jeannette:
Dag lieverd,
Ik vind het leuk dat je toch een blog bijhoudt! Ik zeg: door naar Ho An!
Love you! Mama -
14 Oktober 2015 - 10:55
Kees De Vries:
Tiiiiiiiirrrrr!
Goed bezig, goed verhaal! Het wordt beter...ik weet het zeker!
Je wil straks waarschijnlijk niet meer terug naar huis....
Totdat je aan patatbakken op de Bazar denkt natuurlijk ;-)
Ciao, X
-
14 Oktober 2015 - 21:04
Oma En Opa Woltjes:
Lieve Tirza, Heel hartelijk dank voor je uitgebreide verslag.Grote klasse!!Een "eye-opener"voor ons.Nauwelijks voor te stellen!Alleen de regen komt ons bekend voor,want hier regent het ook "Cats' and Dogs." We zijn oprecht jaloers op je!Wees blij en dankbaar,dat je dit allemaal mag zien en mag meemaken,al word je er af en toe wel moedeloos van!
Denk ook aan de gezelligheid,want samen op pad geeft uiteindelijk toch meer voldoening en voorkomt eenzaamheid!
We wensen je ook daar alle geluk van de wereld toe en leven met je mee!
Vanuit het druilige " Kikkerlandje Holland " lieve groeten van Oma en Opa Woltjes. -
15 Oktober 2015 - 15:40
(tante) Iris:
Hoi Tirza,
Buiten regent het en de eerste nachtvorst is al een feit. Verwarming staat op 20, de thee geurt en op de site-table is een herfsttafereeltje ingericht. Kortom: tijd om even je verhaal te lezen. Enig! Wat heb je leuk geschreven; ook al gaat het over regen, huilbuien, gore dingen, kapotte broeken, weggegooide schoenen en vieze lange nagels; enig om te lezen. Lieverd, het gaat vast goed komen. Het kan alleen nog maar beter worden dan tot nu toe. Heel veel plezier!
Ier -
15 Oktober 2015 - 19:28
Oma Alberts:
Hallo lieve Tirza. ik vind het zo knap om in je eentje zo`n reis te maken, ik moet er niet aan denken.
Wij opa en ik genieten van jou geschrijf en blijven dus een beetje op de hoogte. Wij voornamelijk ik, zijn druk met de a.s. verhuizing. Wat een klus, wat kan mee, wat kunnen we daar niet kwijt. Gelukkig helpen er vele ,waaronder jou ouders vooral geweldig mee. Is er ook èèn bepaald adres waarnaar wij iets van een kaartje naar jou kunnen sturen. dat zou leuk zijn. Dag lieverd wees voorzichtig en je mag best weleens mensen wantrouwen liefs van opa en oma EN EEN DIKKE KUS VAN OPA EN OMA ALBERTS -
17 Oktober 2015 - 19:50
Bernadet Van Der Poel:
Hoi Thirza,
Wat leuk om te lezen, je hebt tot nu toe dezelfde route gemaakt als ik met mijn zus in 2010!!
Ik begrijp je gevoel van:' waar ben ik terecht gekomen?' Geef jezelf even de tijd om los te komen van hier en in de reisflow te komen. Het komt goed en ook reizen is net als het gewone leven niet iedere dag fantastisch. Probeer de negatieve zaken naast je neer te leggen en te focussen op de mooie zaken!
Succes en plezier daar!!
Groetjes Bernadet van der Poel -
21 Oktober 2015 - 21:32
Tantie Lucia:
Ha schat!
Heeeeel nieuwsgierig hoe het je nu vergaat!
Geen bericht is goed bericht?! ;)
Volgens mij inmiddels aardig je draai aan het vinden als ik
zo de foto's op Facebook zie!!
Veel plezier meisje en geniet maar volop!
Take care & dikke knuffel van ons hier! X ♡♡♡ -
23 Oktober 2015 - 23:07
Anneke:
Hi lieve Tir, heb net eindelijk rustig jouw verhaal gelezen. Je bent inmiddels weer wat verder en hopelijk ben je al wat meer gewend én heb je nieuwe Allstars kunnen scoren! Zijn benieuwd naar je volgende verslag, toch leuk hoor (zolang jij dat ook vindt, haha). Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
