Same same but different
Blijf op de hoogte en volg Tirza
24 Oktober 2015 | Vietnam, Việt Trì
Lieve allemaal,
Cat Ba! Een heerlijk eiland! Het gevoel was meteen een stuk beter. Het is hier een stuk rustiger, gemoedelijker en het brengt het ideale vakantiegevoel naar boven! In de bus opweg naar dit mooie eiland, ontmoeten Eefje en ik 2 andere backpackers, Orianne uit Frankrijk en Manuel uit Spanje. We besluiten samen een hostel en een boottrip te boeken! Het weer is nog niet optimaal wat betekend dat we dus maar met z'n 4e op de boot zitten, prima!! We varen langs het karstgebergten (duizenden kleine en grote rotsen uit het water), kajakken door grotten, snorkelen en bezoeken monkey island. Op monkey island is geen aap te bekennen dus we besluiten een rots te beklimmen op onze slippertjes. Aan het begin zijn er nog een soort van treden gemaakt in de rots, maar hoe hoger je komt hoe lastiger het word. Het uitzicht is het daarna allemaal waard en terwijl we op de top aan het genieten zijn, lopen er aapjes op het strand! De volgende dag gaat het groepje allemaal een andere kant uit maar ik besluit nog een nachtje te blijven. Ik switch van hostel want als je maar €1,80 per nacht betaald, zie je dat natuurlijk wel ergens in terug (lees: klein en vies). Ik huur m'n laatste dag op Cat Ba een scooter en rij het hele eiland rond, ik vind het geweldig! Eind van de middag keer ik terug naar mijn nieuwe, mooie hostel waar ik me rot schrik: er loopt een vieze dikke rat op de bedden. Ik probeer hem nog weg te jagen maar hij is niet klein te krijgen. Bepakt en bezakt loop ik naar de receptie waar een vietnamees mevrouwtje me niet verstaat. Ik krijg iemand aan de telefoon en vertel hem, ik ben weg en ik betaal niet.... doeiiii!
Op mijn scooter ga ik opzoek naar wéér een ander hostel, maar gelukkig is 3x scheepsrecht!
Mijn volgende bestemming is Ninh Binh, een klein dorpje waar alleen de Tam Coc leuk is om te doen. Ik huur een fiets, of naja.... een baggel met wielen en stuur, en fiets door de slobberwijken van Ninh Binh richting Tam Coc River! Honderden roeibootjes met daarop oude vietnamese dames liggen al klaar in de brandende zon. Ik kom van een koude kermis thuis als blijkt dat het veel duurder is alleen dan samen. Ik besluit te wachten op nog een backpacker alleen. Na dik een uur is het eindelijk zover: Sascha uit Duitsland reist ook alleen! We nemen samen een bootje, het is een mooie tocht door grotten en langs rotsen. Het vietnamese vrouwtje wat ons voort roeit, doet dit met haar voeten. Verder zit ze in haar skipak met paraplu: ze willen hier niet bruin worden. Ze noemt mij "beautifull", wat dus betekend dat ik nog niet bruin ben geworden. Tijd om daar wat aan te doen!
Ik reis per sleeping bus verder naar Phong Nha, weer een klein dorpje met veel grotten en een national park. Ik boek een hostel met zwembad waar ik de eerste dag lekker ga liggen bakken. 'S avonds is er live music en veel gezelligheid. Ik ontmoet Annelies uit Nederland en we besluiten de volgende dag een scooter te huren en naar de "Dark Cave" te gaan. De tour bestaat uit ziplijnen, kajakken en een tour door de grot wat eindigt in een modderpool. Super grappig hoe je blijft drijven in de modder! Tijdens de tour ontmoet ik Stefanie en Perry uit Nederland en Zoe uit Engeland. Zij reizen al een tijdje samen maar reizen ook de volgende dag door naar Hue. De bus vertrekt om 04:00 dus we gaan allemaal vroeg naar bed. Om 04:15 schrik ik wakker en besef dat ik mijn bus heb gemist! Shit! Wat nu! Ik ren in mijn pyjama met m'n backpack op mn rug naar het boekingskantoor maar de bus is helaas echt weg. Ik ren naar een ander boekingskantoor en kan nog net optijd een nieuw ticket kopen voor de bus van 04:30. De adrenaline giert door m'n lichaam en ik hoop maar dat ik niks ben vergeten mee te pakken! Inchecken kan pas om 12:00 uur dus ik loop gezellig de hele morgen door Hue in mijn pyjama. In Hue is weinig te beleven maar we willen graag scooters huren om zelf naar Hoi An te reizen de volgende dag.
We worden de volgende dag opgehaald om 09:00 uur om onze scooters te testen. Helaas zijn het allemaal oude baggeltjes en omdat het een aardige tocht is naar Hoi An willen we goede scooters. Zoals dat gaat in Vietnam komen er van alle kanten scooters aangereden. We zijn niet helemaal tevreden maar beter dan dit gaat het niet worden. We crossen weg en na minder dan een kilometer valt de eerste scooter al uit... Stefanie springt bij me achterop en we gaan een nieuwe halen. Het is een route door allemaal kleine dorpjes met onafgemaakte wegen. Na 3 uur rijden hield de volgende scooter ermee op en moesten we helaas 2 uur wachten op een nieuwe. We worden hartelijk welkom geheten in de voortuin bij locals en voor we het weten staat er eten op tafel. De route gaat vooral om het rijden van de hai van pass en die reden wij helaas met zonsondergang op en in het donker af.
Hoi An: een toeristische trekpleister waar het allemaal om kleding draait! We stappen een winkel binnen en voor we het weten zijn al onze maten opgemeten en kunnen we morgen ons op maat gemaakte kledingstuk ophalen. Wow! Super hoe snel en mooi ze dat kunnen. Onze laatste avond in Hoi An besluiten we goed af te sluiten in onze nieuwe kleding. We gaan op stap! Ik kreeg al bijna afkickverschijnselen zolang ik al niet was uit geweest. Het wordt een wilde avond met veel gekke dansjes, nieuwe ontmoetingen, alcohol, nachtelijke scootertripjes en een vreemde naakte man in de badkamer....Don't blame me, blame it on the alcohol people!
In Vietnam kan en mag alles! Bussen zitten hier nooit vol; als er geen stoelen meer zijn, worden er krukjes (hoogte van groep 1/2 stoeltjes) in het gangpad geplaatst. Als er in de sleeping bus geen bedden meer zijn, worden er matrasjes in het gangpad gelegd. Gelukkig krijgen toeristen altijd een bed en worden de locals in het gangpad gelegd. Ze houden hier erg van vriendjes politiek want je gaat mij niet wijs maken dat de locals even veel als wij betalen en dan zonder te piepen op een dun matrasje in het gangpad gaan liggen! Laatst moesten alle backpacks meegenomen worden de bus in en op de achterste bedden gelegd worden. Onderweg moesten we wel 10x stoppen en hoorde ik telkens de laadruimte van de bus open en dicht gaan.... Ja, zo duren de busreizen wel 12 uur inderdaad!
Er is nog wel veel armoede in dit land en ik moet vaak terugdenken aan mijn World Servants reis naar Ecuador. De meeste huishoudens hebben in hun woonkamer een winkeltje of restaurant gebouwt. Kijk dus niet gek op als je ergens binnen stapt en er iemand op de grond ligt te slapen of er een kindje huiswerk zit te maken. Iedereen is hier erg uit op je geld en daardoor heel opdringerig. Als je ergens aankomt met de bus staan er wel 20 mannen met flyers je op te wachten om hun hotel te promoten. Een no thank you is helaas hier niet genoeg. Daarin tegen zullen ze nooit wat stelen, ze zijn goudeerlijk en je kan gerust even je tas laten staan als je naar het toilet moet of even snel water wil halen in de supermarkt. Alles in Vietnam is same same, waar alle toeristen but different achter plakken. Je kan hier echt op de goedheid van de mensen vertrouwen maar toch is het altijd iéts anders dan je op het plaatje zag, het je is uitgelegd of beloofd.
Hoe meer ik naar het zuiden reis, hoe toeristischer, duurder en drukker het word. Hier zitten de hostels wel vol wat het makkelijker maakt om contact te maken. Zoals jullie wel lezen ben ik nog geen moment alleen geweest! Ik hou van het reizen, mijn backpack, de mooie dingen die ik zie maar het telkens opnieuw beginnen bij het doorreizen naar een andere plek blijf ik lastig vinden.
Inmiddels heb ik nog maar 9 dagen in Vietnam te gaan. De tijd is voorbij gevlogen en ik kijk uit naar mijn volgende avontuur in Thailand. Blijf vooral lekker reageren op mijn reisverhalen want dat is super om te lezen!
Veel liefs vanuit mijn ligstoel op het mooie strand van Nha Trang!
Cat Ba! Een heerlijk eiland! Het gevoel was meteen een stuk beter. Het is hier een stuk rustiger, gemoedelijker en het brengt het ideale vakantiegevoel naar boven! In de bus opweg naar dit mooie eiland, ontmoeten Eefje en ik 2 andere backpackers, Orianne uit Frankrijk en Manuel uit Spanje. We besluiten samen een hostel en een boottrip te boeken! Het weer is nog niet optimaal wat betekend dat we dus maar met z'n 4e op de boot zitten, prima!! We varen langs het karstgebergten (duizenden kleine en grote rotsen uit het water), kajakken door grotten, snorkelen en bezoeken monkey island. Op monkey island is geen aap te bekennen dus we besluiten een rots te beklimmen op onze slippertjes. Aan het begin zijn er nog een soort van treden gemaakt in de rots, maar hoe hoger je komt hoe lastiger het word. Het uitzicht is het daarna allemaal waard en terwijl we op de top aan het genieten zijn, lopen er aapjes op het strand! De volgende dag gaat het groepje allemaal een andere kant uit maar ik besluit nog een nachtje te blijven. Ik switch van hostel want als je maar €1,80 per nacht betaald, zie je dat natuurlijk wel ergens in terug (lees: klein en vies). Ik huur m'n laatste dag op Cat Ba een scooter en rij het hele eiland rond, ik vind het geweldig! Eind van de middag keer ik terug naar mijn nieuwe, mooie hostel waar ik me rot schrik: er loopt een vieze dikke rat op de bedden. Ik probeer hem nog weg te jagen maar hij is niet klein te krijgen. Bepakt en bezakt loop ik naar de receptie waar een vietnamees mevrouwtje me niet verstaat. Ik krijg iemand aan de telefoon en vertel hem, ik ben weg en ik betaal niet.... doeiiii!
Op mijn scooter ga ik opzoek naar wéér een ander hostel, maar gelukkig is 3x scheepsrecht!
Mijn volgende bestemming is Ninh Binh, een klein dorpje waar alleen de Tam Coc leuk is om te doen. Ik huur een fiets, of naja.... een baggel met wielen en stuur, en fiets door de slobberwijken van Ninh Binh richting Tam Coc River! Honderden roeibootjes met daarop oude vietnamese dames liggen al klaar in de brandende zon. Ik kom van een koude kermis thuis als blijkt dat het veel duurder is alleen dan samen. Ik besluit te wachten op nog een backpacker alleen. Na dik een uur is het eindelijk zover: Sascha uit Duitsland reist ook alleen! We nemen samen een bootje, het is een mooie tocht door grotten en langs rotsen. Het vietnamese vrouwtje wat ons voort roeit, doet dit met haar voeten. Verder zit ze in haar skipak met paraplu: ze willen hier niet bruin worden. Ze noemt mij "beautifull", wat dus betekend dat ik nog niet bruin ben geworden. Tijd om daar wat aan te doen!
Ik reis per sleeping bus verder naar Phong Nha, weer een klein dorpje met veel grotten en een national park. Ik boek een hostel met zwembad waar ik de eerste dag lekker ga liggen bakken. 'S avonds is er live music en veel gezelligheid. Ik ontmoet Annelies uit Nederland en we besluiten de volgende dag een scooter te huren en naar de "Dark Cave" te gaan. De tour bestaat uit ziplijnen, kajakken en een tour door de grot wat eindigt in een modderpool. Super grappig hoe je blijft drijven in de modder! Tijdens de tour ontmoet ik Stefanie en Perry uit Nederland en Zoe uit Engeland. Zij reizen al een tijdje samen maar reizen ook de volgende dag door naar Hue. De bus vertrekt om 04:00 dus we gaan allemaal vroeg naar bed. Om 04:15 schrik ik wakker en besef dat ik mijn bus heb gemist! Shit! Wat nu! Ik ren in mijn pyjama met m'n backpack op mn rug naar het boekingskantoor maar de bus is helaas echt weg. Ik ren naar een ander boekingskantoor en kan nog net optijd een nieuw ticket kopen voor de bus van 04:30. De adrenaline giert door m'n lichaam en ik hoop maar dat ik niks ben vergeten mee te pakken! Inchecken kan pas om 12:00 uur dus ik loop gezellig de hele morgen door Hue in mijn pyjama. In Hue is weinig te beleven maar we willen graag scooters huren om zelf naar Hoi An te reizen de volgende dag.
We worden de volgende dag opgehaald om 09:00 uur om onze scooters te testen. Helaas zijn het allemaal oude baggeltjes en omdat het een aardige tocht is naar Hoi An willen we goede scooters. Zoals dat gaat in Vietnam komen er van alle kanten scooters aangereden. We zijn niet helemaal tevreden maar beter dan dit gaat het niet worden. We crossen weg en na minder dan een kilometer valt de eerste scooter al uit... Stefanie springt bij me achterop en we gaan een nieuwe halen. Het is een route door allemaal kleine dorpjes met onafgemaakte wegen. Na 3 uur rijden hield de volgende scooter ermee op en moesten we helaas 2 uur wachten op een nieuwe. We worden hartelijk welkom geheten in de voortuin bij locals en voor we het weten staat er eten op tafel. De route gaat vooral om het rijden van de hai van pass en die reden wij helaas met zonsondergang op en in het donker af.
Hoi An: een toeristische trekpleister waar het allemaal om kleding draait! We stappen een winkel binnen en voor we het weten zijn al onze maten opgemeten en kunnen we morgen ons op maat gemaakte kledingstuk ophalen. Wow! Super hoe snel en mooi ze dat kunnen. Onze laatste avond in Hoi An besluiten we goed af te sluiten in onze nieuwe kleding. We gaan op stap! Ik kreeg al bijna afkickverschijnselen zolang ik al niet was uit geweest. Het wordt een wilde avond met veel gekke dansjes, nieuwe ontmoetingen, alcohol, nachtelijke scootertripjes en een vreemde naakte man in de badkamer....Don't blame me, blame it on the alcohol people!
In Vietnam kan en mag alles! Bussen zitten hier nooit vol; als er geen stoelen meer zijn, worden er krukjes (hoogte van groep 1/2 stoeltjes) in het gangpad geplaatst. Als er in de sleeping bus geen bedden meer zijn, worden er matrasjes in het gangpad gelegd. Gelukkig krijgen toeristen altijd een bed en worden de locals in het gangpad gelegd. Ze houden hier erg van vriendjes politiek want je gaat mij niet wijs maken dat de locals even veel als wij betalen en dan zonder te piepen op een dun matrasje in het gangpad gaan liggen! Laatst moesten alle backpacks meegenomen worden de bus in en op de achterste bedden gelegd worden. Onderweg moesten we wel 10x stoppen en hoorde ik telkens de laadruimte van de bus open en dicht gaan.... Ja, zo duren de busreizen wel 12 uur inderdaad!
Er is nog wel veel armoede in dit land en ik moet vaak terugdenken aan mijn World Servants reis naar Ecuador. De meeste huishoudens hebben in hun woonkamer een winkeltje of restaurant gebouwt. Kijk dus niet gek op als je ergens binnen stapt en er iemand op de grond ligt te slapen of er een kindje huiswerk zit te maken. Iedereen is hier erg uit op je geld en daardoor heel opdringerig. Als je ergens aankomt met de bus staan er wel 20 mannen met flyers je op te wachten om hun hotel te promoten. Een no thank you is helaas hier niet genoeg. Daarin tegen zullen ze nooit wat stelen, ze zijn goudeerlijk en je kan gerust even je tas laten staan als je naar het toilet moet of even snel water wil halen in de supermarkt. Alles in Vietnam is same same, waar alle toeristen but different achter plakken. Je kan hier echt op de goedheid van de mensen vertrouwen maar toch is het altijd iéts anders dan je op het plaatje zag, het je is uitgelegd of beloofd.
Hoe meer ik naar het zuiden reis, hoe toeristischer, duurder en drukker het word. Hier zitten de hostels wel vol wat het makkelijker maakt om contact te maken. Zoals jullie wel lezen ben ik nog geen moment alleen geweest! Ik hou van het reizen, mijn backpack, de mooie dingen die ik zie maar het telkens opnieuw beginnen bij het doorreizen naar een andere plek blijf ik lastig vinden.
Inmiddels heb ik nog maar 9 dagen in Vietnam te gaan. De tijd is voorbij gevlogen en ik kijk uit naar mijn volgende avontuur in Thailand. Blijf vooral lekker reageren op mijn reisverhalen want dat is super om te lezen!
Veel liefs vanuit mijn ligstoel op het mooie strand van Nha Trang!
-
24 Oktober 2015 - 10:08
Marith:
Zussie!! Super blij dat je helemaal je draai hebt gevonden! En wat een super leuk reisverslag.
Michelle en ik hadden het erover dat een naakte man slapend in de badkamer gewoon het echte backpackers gevoel is, heerlijk!
Dikke kus van je zus! -
24 Oktober 2015 - 10:13
Kevin:
Tirrrrr, je meent toch niet dat je serieus in de welbekende pyjama over straat gaat?!!
Verder klinkt het te veel te cool en ben ik vooral jaloers op de scooterritjes!! -
24 Oktober 2015 - 10:46
Gerda:
Hey Tirza,
Wat een belevenis weer zeg.
Super leuk om te lezen.
Gerda -
24 Oktober 2015 - 12:40
Anne:
Omg tir ik wist niet eens dat jij iets anders kon besturen dan je ka en je bike hahaha. Echt super tof! Ik kan me alle plekken van dit verhaal nog zo goed herinneren dat ik zeker weet dat je het zo leuk hebt :D
Ik ben heel erg benieuwd naar je nieuwe thailand avonturen! -
24 Oktober 2015 - 14:09
Ineke:
Ha Tirza,
Wat maak je toch allemaal mee. Wat enorm leuk allemaal te lezen. Zo lijkt het net of we er een beetje bij zijn. O,o,o die rat....jakkiebah! Je bent slim geweest weer een ander hostel te zoeken, want anders had ie wellicht een nachtelijk bezoek bij je gebracht...hmmmm...brrrr.
Maar blijf genieten, je ziet veel, ontdekt veel en wordt vindingrijk!
Heel veel plezier in Thailand!
Lieve groet,
Kees en Ineke Broekhuizen
-
24 Oktober 2015 - 14:38
Elianne:
Wat een super leuk verhaal heb je geschreven over je belevingen!!
Dat je in je pyama rond hobbelt hahah mooi. Take care. X eli en len -
24 Oktober 2015 - 14:54
Oma En Opa Woltjes:
Lieve Tirza,
Heel hartelijk dank voor je 2e verslag.Bewaar je verslagen goed!Als je ze later bundelt en uitgeeft,wordt het een "Bestseller."Zonder het misschien zelf te weten,heb je echt schrijverstalent!
We hebben genoten van je verhalen!Ga zo door en geniet optimaal.Zo'n kans krijg je waarschijnlijk nooit meer!
Jij beleeft in 2 weken meer,dan wij in 1 jaar!!
Blijf reizen en trekken met andere backpackers!Ervaring moet je "opdoen" en is niet te koop!
We wensen je op je verdere reis nogmaals alle geluk van de wereld toe onder het motto:
"Zij,die geloven, haasten niet."
We blijven met je meeleven!
De beste wensen en lieve groeten van Oma en Opa Woltjes. -
24 Oktober 2015 - 18:43
Purdy:
Wauwi wat een verhaal..en wat schrijf je leuk! Hup naar het gekke en mooie thailand xxx -
24 Oktober 2015 - 19:32
Oma Alberts:
Oh lieve Tirza wat beleef jij een avontuur, het zou voor mij niets zijn maar ja, in mijn jonge jaren bestond zo iets niet Je leert wel veel vreemde mensen met hun gewoontes kennen maar goed opletten wie vertrouw ik en wie niet. lieverd een dikke kus van opa en oma Alberts en tot gauw. -
24 Oktober 2015 - 19:42
Fauve:
klinkt als een waanzinnige reis, en wat ben je dapper dat je dit doet... Have fun, we miss you ! -
24 Oktober 2015 - 20:56
Lizzy:
Hahahahha lekker Tirz!! In d'r pyjama over straat..
Ik begrijp uit je verhaal dat je je draai hebt gevonden! Lekker naar Thailand over een paar dagen -
25 Oktober 2015 - 00:23
René Van Der Poel :
Super leuk verhaal Tir, ik wil ook wel 30 jaar terug in de tijd om zo'n avontuur
mee te maken. Geniet maar lekker verder en ik kijk al uit naar je volgende verhaal. Gr.René. -
25 Oktober 2015 - 00:34
Hanneke:
Lieve Tirza,
Wat schrijf je ontzettend leuk en boeiend. Jeetje, wat een belevenissen. Ik vond vandaag Den Haag al zo bijzonder, maar dit slaat nu nergens op..........
Het is ook echt wel een hele andere wereld waar jij nu in leeft. En al die mensen die je tegenkomt. Grappig om steeds met allerlei "vreemden" wat af te spreken. Hilarisch wat je meemaakt en schrijft!
Op naar Thailand, ik ben benieuwd!
Dikke kus van ons allemaal uit De Meern -
25 Oktober 2015 - 12:06
Tantie Lucia:
Wij willen toch echt een foto van die pyama zien waar
je in rond hebt gelopen! Hihi wat een verhaal!
En wat heb je al een hoop gedaan en meegemaakt!
Echt hilarisch! Blijf je verhalen maar heerlijk delen met ons!
Lekker doorgaan met genieten en heel veel plezier!
Take care sweetie!
Dikke knuffel van de familie hier! X -
25 Oktober 2015 - 20:08
Bea Van Der Poel:
Wat een gaaf verslag weer. Ik kan het bijna voor mij zien. Zo goed is je verslag. Fijn dat je het zo naar je zin hebt. En van die pyjama vind ik echt super. Ik weet nog toen je de eerste keren bij ons bleef slapen. Hoe is het met eten? Hebben ze nog pannenkoeken? Tir geniet nog even van Vietnam. Goede reis naar Thailand. -
25 Oktober 2015 - 22:38
Jeannette:
Dag liefje,
Je verslag lezen is leuk, maar al die reacties zeker ook! Veel mensen uit alle hoeken en gaten leven met je mee, echt tof. Tja, die pyjama, wat niet iedereen weet maar ik wel is dat jij thuis maar 2 dingen draagt, je uniform of je pyjama:) Dus zoooo gek is dat helemaal niet, haha!
Die rat, getver, ik was met een muis al thuis geweest, bbrrrr. Erg blij dat je je draai gevonden hebt, nog een weekje Vietnam, de tijd vliegt. Geniet, beleef en bewonder! Dikke kus, Mama
En door............
-
26 Oktober 2015 - 14:15
Corine:
Hoi Tirza,
Fijn dat je je draai hebt gevonden. En dat je nu ook wel mensen hebt ontmoet om samen leuke dingen mee te ondernemen.
Je hebt inmiddels al veel gezien en beleeft!!
Genieten maar weer , veel foto's maken en doorgaan met leuke stukjes schrijven!!!
Hier in Maarssen niet veel boeiends. De klok is een uur terug, dus s avonds snel donker. Het weer is wel oke. Zonnetje en niet al te koud. Mooie herfstkleuren!
-
28 Oktober 2015 - 10:44
Iris:
Hoi Tirza,
Een modderbad! mama en ik hebben ooit een algenpakking ondergaan; stinken joh. Stonk de modder ook of viel het mee? Was het een echte pyjama of toch een soort nachtshirt? Wat zul je je ellendig gevoeld hebben en zeker als je bedenkt dat Hue bijna een miljoen inwoners heeft. Super dapper van je dat je steeds maar overal op af gaat en mensen ontmoet. Op je kamer zitten leek al niet zo'n goed idee maar nu blijkt je dan ook nog ongevraagd kennis maakt met een rat en een blote man (zag je wel verschillen?) is het helemaal maar goed dat je er op uit trekt. Verder vind ik het heel bijzonder dat je nu dingen meemaakt die een ander (ik bijvoorbeeld) in zijn hele leven nog niet mee zal maken. Blijf genieten en als er weer iets vervelends gebeurt, erger je dan niet maar verwonder je slechts. Veel moois in Thailand. Kusje, Iris -
06 November 2015 - 12:30
Oma En Opa Kluiters:
Hoi tirza,
Wat een mooi verhaal en wat een avonturen.
We hopen dat je nu in thailand ook zo veel plezier hebt. We hoorde dat je een beetje ziek was. We hopen dat je snel weer de oude bent. wij zijn gelukkig allebei helemaal goed door de controles heen gekomen. Heel veel plezier nog en we kijken al weer uit naar je volgende verhaal.
Groetjes Opa en Oma Kluiters
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
